شعر عشق

** اکسیر عشق **

شاعر و فرشته ای با هم دوست شدند ...

فرشته پری به شاعر داد و شاعر ، شعری به فرشته ...

شاعر پر فرشته را لای دفتر شعرش گذاشت و شعرهایش بوی آسمان گرفت ...

فرشته شعر شاعر را زمزمه کرد و دهانش مزه عشق گرفت ...

خدا گفت : دیگر تمام شد ... دیگر زندگی برای هر دو نفرتان دشوار می شود ...

زیرا شاعری که بوی آسمان را بشنود ، زمین برایش کوچک است ... و

فرشته ای که مزه عشق را بچشد ، آسمان برایش کوچک.

------------------------------------------------------------------------------------

من را به غیر عشق به نامی صدا نکن

غم را دوباره وارد این ماجرا نکن

بیهوده پشت پا به غزلهای من نزن

با خاطرات خوب من اینگونه تا نکن

موهات را ببند دلم را تکان نده

در من دوباره فتنه و بلوا به پا نکن

من در کنار توست اگر چشم وا کنی

خود را اسیر پیچ و خم جاده ها نکن

بگذار شهر سرخوش زیبائیت شود

تنها به وصف آینه ها اکتفا نکن

امشب برای ماندنمان استخاره کن

اما به آیه های بدش اعتنا نکن...

------------------------------------------------------------------

وقتش رسیده حال و هوایم عوض شود

با سار ِ پشت پنجره جایم عوض شود

هی کار دست من بدهد چشم های تو

هی توبه بشکنم و خدایم عوض شود

با بیت های سر زده از سمت ِ ناگهان

حس می کنم که قافیه هایم عوض شود

جای تمام گریه ، غزل های ناگــــــزیر

با قاه قاه ِ خنده ی بی غم عوض شود

سهراب ِ شعرهای من از دست می رود

حتی اگر عقیده ی رستم عوض شود

قدری کلافه ام و هوس کرده ام که باز

در بیت های بعد ، ردیفم عوض شود

حـوّای جا گرفته در این فکر رنج ِ تلخ

انگــار هیچ وقـت به آدم نـمی رسد

تن داده ام به این که بسوزم در آتشت

حالا بهشت هم به جهنم نمی رسد

با این ردیف و قافیه بهتر نمی شوم !

وقتش رسیده حال و هوایم عوض شود

----------------------------------------------------

من وجود از عشق خالی کرده ام
خاطرم را از تو عاری کرده ام
عشق در من واژه ای بیگانه است
قلب خود را خوب حالی کرده ام

-----------------------------------------------------------------

حرف‌های ما هنوز ناتمام ....
تا نگاه می‌کنی :
وقت رفتن است
باز هم همان حکایت همیشگی!
پیش از آن‌که با خبر شوی
لحظه‌ی عزیمت تو ناگزیر می‌ شود
آی .....
ای دریغ و حسرت همیشگی
ناگهان
چقدر زود
دیر می‌شود

-----------------------------------------------------

غمخوار من ! به خانه ی غم ها خوش آمدی

با من به جمع مردم تنها خوش آمـدی

بین جماعتی که مرا سنگ می زنند

می بینمت ، برای تماشا خوش آمدی

راه نجات از شب گیسوی دوست نیست

ای من ! به آخرین شب دنیا خوش آمدی ...

پایان ماجرای دل و عشق روشن است

ای قایق شکسته به دریا خوش آمدی

با برف پیری ام سخنی بیش از این نبود

منت گذاشتی به سر ما خوش آمدی

ای عشق ، ای عزیز ترین میهمان عمـر

دیر آمدی به دیدنم اما خوش آمدی ...

----------------------------------------------------------------------

گفته بودند که از دل برود یار چو از دیده برفت

سالها هست که از دیده‌ی من رفتی لیک

دلم از مهر تو آکنده هنوز

دفتر عمر مرا

دست ایام ورقها زده است

زیر بار غم عشق قامتم خم شد و پشتم بشکست

در خیالم اما

همچنان روز نخست تویی آن قامت بالنده هنوز

در قمار غم عشق

دل من بردی و با دست تهی

منم آن عاشق بازنده هنوز

آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش

گر که گورم بشکافند عیان می‌بینند

زیر خاکستر جسمم باقیست

آتشی سرکش و سوزنده هنوز

--------------------------------------------------------------------

دیـــوانگی ها گــرچه دائم دردسـر دارند

دیــوانه ها از حال هم اما ... خبــر دارند

آئیــنه بانو ! تجــربه این را نشان داده :

وقتی دعاها واقعـــی باشند اثــر دارند

تنها تو که باشی کنار من دلم قرص است

اصلا تمام قرص ها جز تو ضــرر دارند

آرامش آغــوش تو از چشم من انداخت

امنیتی که بیمـــه های معتبــر دارند

" مردی " به اینکه عشق ده زن بوده باشی نیست

مردان ِ قدرتمند تنهـــا " یک نفر " دارند

بهـــتر ... فرشته نیستم ؛ انسان ِ بی بالم

چــون ساده ترکت مــی کنند آنان که پـَـر دارند

می خواهمت دیوانه جان ! می خواهمت ...

ای کاش نادوستــانم از ســر ِ تو دست بــردارند

------------------------------------------------------------------

دو جام قبل و ... دو تا بعد کار می چسبد...
دو جام بعد در آغوش یار می چسبد

همین که مست شوی... حس کنی که خوشبختی
در اوج تلخی این روزگار می چسبد

مرا بخواه و به من چای و بوسه وعده بده
قرار تو به من بی قرار می چسبد

بچنگ جسم مرا عاشقانه ... چون شیری
که ناگهان به گلوی شکار می چسبد

چقدر مست در آغوش بودنت خوب است
چقدر بوسه ی بی اختیار می چسبد

مرا رها کن و بگذار منتظر باشم...
برای بوسه کمی انتظار می چسبد

-----------------------------------------------------------------

بر تیر نگاه تو دلم سینه سپر کرد
تیر آمد و از این سپر و سینه گذر کرد

چشم تو به زیبایی خود شیفته‌تر شد
همچون گل نرگس که در آیینه نظر کرد

با عشق بگو سر به سر دل نگذارد
طفلی دلکم را غم تو دست به سر کرد

گفتیم دمی با غم تو راز نهانی
عالم همه را شور و شر اشک خبر کرد

سوز جگرم سوخته دامان دلم را
آهی که کشیدیم در آیینه اثر کرد

یک لحظه شدم از دل خود غافل و ناگاه
چون رود به دریا زد و چون موج خطر کرد

بی‌صبر و شکیبم که همه صبر و شکیبم
همراه عزیزان سفر کرده، سفر کرد

باید به میانجی گری یک سر مویت
فکری به پریشانی احوال بشر کرد

----------------------------------------------------------------

ﻗﺎﺻﺪﮎ ،

ﻋﺸﻖ ﺩﻝِ ﭘﺎﮎ ﻣﺮﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ

ﺷﻌﺮ ﺩﻟﺪﺍﺩﮔﯽ ﻭ ﺷﻮﺭ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺑَﺮ ﮐﻦ

ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ ﻣﻦ ﺷﯿﺪﺍ ﻭ ﻣﻦِ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺭﺍ

ﺑﻨﻮﯾﺲ ﻭ ﯾﻪ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﻏﺰﻝ ، ﺩﻓﺘﺮ ﮐﻦ

ﺑﺒﺮ ﺁﻥ ﺩﻓﺘﺮ ﺩﻟﺪﺍﺩﮔﯽ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ

ﺑﮕﻮ ﺑﺎ ﯾﺎﺭ ﻭ ﺩﻭ ﺩﯾﺪﻩ ﺑﻪ ﺗﻤﻨﺎ ﺗﺮ، ﮐﻦ

** خوابم میات ولی صبحمون سرحال **

------------------------------------------------------------------

ﺑﺎﻧﻮ ﻭﺍﺭ ﺣﺴﺎﺩﺕ ﻣﯿﮑﻨﻢ ...
ﺩﻟﻢ ﺁﻏﻮﺵ ﭘﺮ ﺁﺭﺍﻣﺸﯽ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ
ﮔﺮﻣﻢ ﮐﻨﺪ ...
ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﺷﺪ ...
ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ...
ﺑﺲ ﺑﺎﺷﺪ ...
ﻫﻤﻪ ﯼ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩﻥ ﻫﺎﯾﺶ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍﯼ ﻣـــــــــﻦ ﺑﺎﺷﺪ ...
ﻓﻘﻂ ﻣـــــــــــﻦ ...
ﻭ همیشه ﺑـــــ ـــ ــﺎ ـﺸــــ ـــ ــــ 

--------------------------------------------------------

ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻟﺒﯽ ﮐﻪ،ﺷﮑﺮ ﺧﺪﺍ،ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﻣﺶ

ﺳﻬﻞ ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﻋﺰﯾﺰﺗﺮ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﺷﻤﺎﺭﻣﺶ

ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻣﻦ،ﻓﺮﺷﺘﻪ ﯼ ﻣﻦ،ﺩﻟﺒﺮ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ

ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﭼﻮ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻣﺶ

ﮔﺮ ﺷﯿﺮ ﻣﺮﻍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻭ ﮔﺮ ﺟﺎﻥ ﺁﺩﻣﯽ

ﻭﺭ ﭘﺸﺖ ﮐﻮﻩ ﻗﺎﻑ،ﺑﯿﺎﺑﻢ،ﺑﯿﺎﺭﻣﺶ

ﺟﺎﻥ ﻋﺰﯾﺰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﻣﺎﯾﻪ ﯼ ﺣﯿﺎﺕ

ﮔﺮ ﺯﺍﻥ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﻨﺪ،ﻣﯽ ﺳﭙﺎﺭﻣﺶ

ﻧﻘﺪﯾﻨﻪ ﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﻫﺪﻡ ﮔﺎﻫﮕﻪ ﭘﺪﺭ

ﺑﻮﺳﯿﺪﻩ ﻭﺯ ﺷﻮﻕ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮔﺬﺍﺭﻣﺶ

ﭼﻮﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﺖ ﺳﺠﺪﻩ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ

ﺷﺐ ﺗﺎ ﺳﺤﺮ ﻧﻤﺎﺯ ﻣﺤﺒﺖ ﮔﺬﺍﺭﻣﺶ

ﮔﺮ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻧﮕﻪ ﮐﻨﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﺪ

ﻧﻘﺶ ﺍﺟﻞ ﺑﻪ ﺩﻓﺘﺮ ﻫﺴﺘﯽ ﻧﮕﺎﺭﻣﺶ

ﻭﻗﺖ ﻭﺩﺍﻉ،ﺍﻟﻬﻪ ﯼ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺣﺴﻦ ﺭﺍ

ﺍﺯ ﺑﻬﺮ ﺣﻔﻆ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺭﻩ ﮔﻤﺎﺭﻣﺶ

ﺍﯾﻨﻬﺎ ﮐﻢ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺐ

ﻟﺐ ﺑﺮ ﻟﺒﺶ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﻓﺸﺎﺭﻣﺶ

-------------------------------------------------------------

ﺗﮑﺮﺍﺭ ﭘﺸﺖ ﺗﮑﺮﺍﺭ، ﻣﻦ، ﺗﻮ، ﺷﺮﺍﺏ، ﺑﻮﺳﻪ

ﯾﮏ ﻋﺸﻖ ﺁﺗﺸﯿﻦ ﺑﺎﺭ، ﻣﻦ، ﺗﻮ ،ﺷﺮﺍﺏ، ﺑﻮﺳﻪ

ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺳﻪ ﭼﻨﺪﻣﯿﻦ ﺍﺳﺖ؟ﻣﻦ ﭼﺸﻢ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﻡ

ﺗﻮ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺑﺸﻤﺎﺭ ﻣﻦ ،ﺗﻮ، ﺷﺮﺍﺏ، ﺑﻮﺳﻪ

ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﻭﺯ ﺧﻮﺑﯿﺴﺖ ﺁﺏ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ

ﺩﯾﮕﺮ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﻧﮕﺎﺭ، ﻣﻦ، ﺗﻮ، ﺷﺮﺍﺏ، ﺑﻮﺳﻪ

ﺭﻭﺡ ﻫﺰﺍﺭ ﻋﺎﺷﻖ ،ﺩﺭ ﻣﺎ ﺣﻠﻮﻝ ﮐﺮﺩﻩ

ﺧﯿﺎﻡ ،ﺷﻤﺲ،ﻋﻄﺎﺭ،ﻣﻦ، ﺗﻮ، ﺷﺮﺍﺏ، ﺑﻮﺳﻪ

ﺑﯽ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﻣﺴﺘﺖ،ﺑﺎﺯﺍﺭ ﮔﺮﻡ ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ

ﻣﯿﻤﺎﻧﺪ ﺑﯽ ﺧﺮﯾﺪﺍﺭ،ﻣﻦ، ﺗﻮ، ﺷﺮﺍﺏ، ﺑﻮﺳﻪ

ﺍﺯ ﺗﻮ ﻏﺰﻝ ﻧﻮﺷﺘﻢ ،ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻣﺴﻠّﻢ

ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺭﺩﯾﻒ ﺍﯾﻨﺒﺎﺭ،ﻣﻦ، ﺗﻮ، ﺷﺮﺍﺏ، ﺑﻮﺳﻪ ...

-----------------------------------------------------------------

* ﺑﻮﺳﻪ ﯼ ﮐﺒﻮﺩ *

ﺧﺮﺍﺏ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﭘﯿﮑﺮﻡ ،

ﭼﻬﺎﺭﭼﻮﺏ ﺟﺴﻢ ﺳﻨﮕﯽ ﺍﺕ

ﭼﻪ ﺑﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﻭ ﭘﺮ ﺷﺮﺍﺭ ﻭ ﻧﺎﺯﮎ ﺍﺳﺖ،

ﺑﻮﺳﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﯽ ﺍﺕ

ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺭﻭﺷﻨﯽ ﺑﺒﺮ،

ﻣﯿﺎﻥ ﺑﺎﺯﻭﺍﻥ ﺩﺍﻍ ﺧﻮﺩ

ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﻨﺪ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﻢ ﮐﻦ ﺍﺯ ﺷﺮﺍﺭﻩ ﯼ ﭼﺮﺍﻍ ﺧﻮﺩ

ﭼﻪ ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺧﺰﯼ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﭘﻠﮏ ﺁﺳﻤﺎﻥ

ﻣﺮﺍ ﺑﺒﻮﺱ ﻭ ﺷﻬﺪ ﺑﻮﺳﻪ ﺩﺭ ﺭﮔﻢ ﺑﮑﻦﺭﻭﺍﻥ

ﺷﺒﯽ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ هرﻡ ﺩﺍﻍ ﺩﺳﺘﻬﺎﯼ ﺗﻮ

ﺯﺩﻡ ﭘﻞ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﻮﺗﻪﻫﺎﯼ ﻭﺣﺸﯽ ﻋﻄﺶ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺗﻮ

ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺗﺎ ﺳﭙﯿﺪﻩ ﺷﺎﻋﺮﺍﻧﻪ ﺳﺮﮐﺸﯿﺪﻣﺖ

ﺑﻪ ﯾﮏ ﺩﻭ ﺑﻮﺳﻪ، ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ، ﺑﺎ ﺗﺮﺍﻧﻪﺍﯼ ﺧﺮﯾﺪﻣﺖ

ﺗﻮ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻋﻄﺶ،ﺯﺩﯼ ﭘﻞ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﺎﺯﻭﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺩﺍﻣﻨﻢ

ﻭ ﻣﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﻏﺮﻭﺏ ﺁﺗﺸﯿﻦ ﺗﻮﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﻗﻢ ﺯﺩﻡ

ﻫﺠﻮﻡ ﺑﻮﺳﻪ ﻫﺎﯼ ﻭﺣﺸﯽ ﺗﻮ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻭﮐﺒﻮﺩ

ﻭ ﭘﯿﮑﺮﻡ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻋﻄﺶ ﻭ ﺩﺍﻏﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺭﺑﻮﺩ

ﺷﺪﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﻮ ﻓﺎﺗﺢ ﺣﺮﯾﻢ ﭘﯿﮑﺮﻡ

ﻭ ﻣﻦ ﯾﮕﺎﻧﻪ ﻣﺎﻟﮏ ﻫﺮﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ، ﺷﺪﻡ

-----------------------------------------------------------------

ﻋﺎﺷﻘﻢ ﺍﻫﻞ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻮﭼﻪ ﯼ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﮐﻨﺎﺭﯼ
ﮐﻪ ﺗﻮ ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﺵ ﭘﺎ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻧﻬﺎﺩﯼ
ﺗﻮ ﮐﺠﺎ ؟ ﮐﻮﭼﻪ ﮐﺠﺎ ؟ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﯼ ﺑﺎﺯ ﮐﺠﺎ ؟
ﻣﻦ ﮐﺠﺎ ؟ ﻋﺸﻖ ﮐﺠﺎ ؟ ﻃﺎﻗﺖ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺠﺎ ؟
ﺗﻮ ﺑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻭ ﻧﮕﺎﻫﯽ ، ﻣﻦِ ﺩﻟﺪﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﺁﻫﯽ
ﺑﻨﺸﺴﺘﯿﻢ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﻭ ﻣﻦِ ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﭼﺎﻫﯽ
ﮔﻨﻪ ﺍﺯ ﮐﯿﺴﺖ ؟ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﺎﺯ ؟ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﺸﻢ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭ ؟
ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﻨﺪﻩ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﯾﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﯼ ﺩﯾﺪﺍﺭ ؟

----------------------------------------------------------------

یک ﺳﻤﺖ ﺗﻮﯾﯽ ﻭ ﻋﺸﻖ : ﻣﺮﮔﯽ ﺳﺎﺩﻩ

ﯾﮏ ﺳﻤﺖ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﻦ ﺁﻣﺎﺩﻩ !!

ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ !! ﻣﺜﻞ ﺑﭽّﻪ ﮔﻨﺠﺸﮑﯽ ﮐﻪ

ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﻭ ﺑﭽّﻪ ﯼ ﺷﺮﻭﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ

:دی

-----------------------------------------------------

مادرم روبروی تلویزیون

پدرم شاهنامه می خواند

چه کسی گریه می کند تا صبح؟!

چه کسی در اتاق می ماند؟!

هیچ کس ظاهرا ً نمی فهمد!

هیچ کس واقعا ً نمی داند!!

-------------------------------------------------

چه گویم بغض می گیرد گلویم

اگر با او نگویم با که گویم

فرود آید نگاه از نیمه راه

که دست وصل کوتاه است کوتاه.

نهیب باد تندی وحشت انگیز

رسد همراه بارانی بلاخیز

بسختی می خروشم: های باران!

چه می خواهی ز ما بی برگ و باران؟

برهنه بی پناهان را نظر کن

در این وادی قدم آهسته تر کن

شد این ویرانه ویرانتر چه حاصل؟

پریشان شد پریشانتر چه حاصل؟

تو که جان می دهی بر دانه در خاک

غبار از چهره گلها می کنی پاک

غم دلهای ما را شستشو کن

برای ما سعادت آرزو کن!

---------------------------------------------

در دیده ی ما نقش رخ دوست اگر نیست

یادش به دلم لحظه ای از سینه جدا نیست

در سینه ی بی کینه ی ما نقش تو جاریست

هرچند که در دیده ی ما جای تو خالیست!!

------------------------------------------------------

شعرهایم را نثارت میکنم
تا که دنیا را پر از گندم کنی
نانوا می باش و ساقی همزمان
تا مبادا زندگی را گم کنی

-----------------------------------------------------

چه گویم بغض می گیرد گلویم

اگر با او نگویم با که گویم

فرود آید نگاه از نیمه راه

که دست وصل کوتاه است کوتاه.

نهیب باد تندی وحشت انگیز

رسد همراه بارانی بلاخیز

بسختی می خروشم: های باران!

چه می خواهی ز ما بی برگ و باران؟

برهنه بی پناهان را نظر کن

در این وادی قدم آهسته تر کن

شد این ویرانه ویرانتر چه حاصل؟

پریشان شد پریشانتر چه حاصل؟

تو که جان می دهی بر دانه در خاک

غبار از چهره گلها می کنی پاک

غم دلهای ما را شستشو کن

برای ما سعادت آرزو کن!

-------------------------------------------------

مثل عادت نیستی تا ساده انکارت کنم

تو نفس های منی باید که تکرارت کنم

مقتضای بودنی یعنی که بی تو نیستم

زندگی بخشی و باید عمر ایثارت کنم

-------------------------------------------------------------------

در دیده ی ما نقش رخ دوست اگر نیست

یادش به دلم لحظه ای از سینه جدا نیست

در سینه ی بی کینه ی ما نقش تو جاریست

هرچند که در دیده ی ما جای تو خالیست!!

-------------------------------------------------------------

**** دوستانم همه نابند طلا سیری چند

درد از همه شان دور بلا سیری چند

بی گل روی عزیزان نفسم می گیرد

بی حضور رفقا صلح و صفا سیری چند ****

------------------------------------------------------------

گل باش که همنشین عطّار شوی
زان پیش که همدم خس و خار شوی
زحمت متراش و جمله رحمت باش
پل بای بجای آنکه دیوار شوی

-------------------------------------------------------------

ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ، ﭼﺮﺍﻍ ﺗﺎ ﺳﺤﺮ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﻮﺩ
ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ، ﮐﻠﯿﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﺭ ، ﺩﺳﺘﻢ ﺑﻮﺩ
ﺯﯾﺒﺎﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺍﺏ ﻧﺪﯾﺪﻡ ﺧﻮﺍﺑﯽ
ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺪﻡ ، ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﻮﺩ!!

-------------------------------------------------------------

تو را دارم ای گل، جهان با من است
تو تا با منی، جان جان با من است

چو می‌تابد از دور پيشانی‌ات

كران تا كران آسمان با من است

چو خندان به سوی من آیی به مهر

بهاری پر از ارغوان با من است !

كنار تو هر لحظه گويم به خويش

كه خوشبختی بی‌كران با من است

روانم بياسايد از هر غمی

چو بينم كه مهرت روان با من است

چه غم دارم از تلخی روزگار،

شكر خنده آن دهان با من است

--------------------------------------------------------

شب است، در همه دنیا شب است، در من شب
مرا بگیـــر چنـــــان جفت خـــــویش لب بـــــر لب!
چگونه چشم ببندم بر این الهه ی عشق؟!
عجب فــــرشته بـــا مزّه ای ست لامصّب!!
جلو نرو کـــه به پایان نمی رسد این راه
کدام خاطره مانده ست؟! برنگرد عقب!
چـــقدر قــــرص مسکّن؟! چقدر مُهر سکوت؟!
رسیده درد به عمق ِ... به عمق ِ عمق ِ عصب
کدام آتش عـــاشق بــــه روح من پیچید؟
که سوخت پیرهن خواب های من از تب!
که در میان دلم بچّه موش غمگینی ست
کـــه فکر می کند این روزها به تــو اغلب
که چشم های ِ سیاه ِ قشنگ ِ خیس ِ بد ِ...
کـــه عاشقت شده بودم خلاصه ی مطلب!
ببخش بچّه کوچولوی گیج قلب مرا
اگر نداشت بهانه، اگر نداشت ادب
غــــزل تمام شده، وقت نحس بیداری ست
تو تازه می رسی از راه خانم ِ... چه عجب!!

------------------------------------------------------------

تمام شعرم تقديم آن کــه باران شد
کسی که فاتح تنهاترين خيابان شد
زمين سگش به بهشت خدا شرف دارد!
اگر کــه عشق دليل سقـوط انسان شد
دويـد و بـــــاز دويـد و دويــد تــــا برسد
به زن رسيد و خود مرد، خط پايان شد

---------------------------------------------------

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﻟﺨﺴﺘﮕﻲ ﻫﺎﯼ ﻣﺪﺍﻭﻡ ﻧﯿﺴﺖ ، ﻫﺴﺖ ؟
ﺩﻭﺭﯼ ﻭ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎ ﮔﺮﭼﻪ ﻻﺯﻡ ﻧﯿﺴﺖ ، ﻫﺴﺖ !!
ﺩﻭﺭﯼ ﻭ ﺩﻟﻮﺍﭘﺴﻢ ، ﺩﻟﻮﺍﭘﺲ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺗﻮ …
ﺭﺍﺳﺘﯽ ، ﺩﻟﻮﺍﭘﺴﯽ ﻫﺎﯾﻢ ﻣﺰﺍﺣﻢ ﻧﯿﺴﺖ ؟ ﻫﺴﺖ ؟

-----------------------------------------------------------------------